2. Alweer bijna een week voorbij

Hoi allemaal!
Dit reisverslag zal denk ik niet lang worden, omdat ik hier in het kantoor zit van het weeshuis Watoto Wenye Nguvu en ik eigenlijk alleen maar even mijn email moest checken en in vergadering gaan. Ik heb net jullie reacties gelezen en de tranen kwamen alweer. Ik heb geen tijd om stil te staan bij alles wat ik meemaak, maar als ik dan weer even terugga naar mijn gemiste vlucht en hoe ik me voelde,dan komt dat wel even binnen....

Ok.
De volgende ochtend ben ik dus om 7.00u opgestaan en zijn we om 7.30u naar Schiphol gereden. Ik had de bagage allemaal in de kluis gedaan, dus dat hoefden we niet meer te sjouwen. Maar al aangekomen, was het nog heel erg krap... Ik had nog nooit de bagage in zo'n self-service loopband gedaan, waarbij je je tickets moet scannen. Ik werd geholpen en legde mijn rugzak op de loopband. Ik kreeg meteen de melding "U kunt 2 stuks bagage inchecken" Shit! Ik had er 3! Ik kon ook even 200 euro bijbetalen... ECHT NIET! Ik vroeg of ik de tent als handbagage mee mocht nemen, maar dat mocht niet, omdat er tentstokken in zitten. Het personeel zei wel dat ik snel moest zijn, anders zou ik te laat zijn.... Mijn hersenen gingen in de 'haast-en-creatieve'-stand staan van het hoogste niveau en 'hop' mijn slaapzak onderuit mijn rugzak gehaald, daar de binnentent in en de slaapzak als handbagage mee. De buitentent bovenop mijn handbagage gelegd en de stokken in de weekendtas. Maar.... was deze nu niet te zwaar? JAWEL! Het was 500g te zwaar! Snel weekendtas open en drop eruit halen... Ja, drop! Hahaha. Ik wil ze laten zien wat drop is! Dus drop eruit, tas weer op de band en JA, het werd geaccepteerd. Daarna gauw mijn rugzak en KLAAR!!! Poeh!!! Eindelijk, ik kon een beetje ontspannen!
Nu maar door de douane en dan richting de gate. Onderweg hier in Kenia nog even geinformeerd dat alles nu goed ging en dat ik ze over 9 uur zou zien. Eindelijk!!!

Eenmaal in het vliegtuig dacht ik wel te kunnen slapen, maar ik was zo zenuwachtig om alles wat ik in de planning had staan en om Wilson te zien en natuurlijk om te weten hoe het met CRC gaat. Ik heb proberen te slapen, maar nee... helaas... Ik wilde weten hoe de aankomst zou zijn op het vliegveld, vooral dat.... Pffffff...


Het vliegtuig landde op de minuut op tijd in Nairobi: 20.40u, Keniaanse tijd. Het is hier twee uur later tijdens wintertijd.
Ik werd opgehaald door John, Joe en Wilson. De rij voor het visum was erg lang, waardoor ze nog zo'n anderhalf uur hebben moeten wachten. En... ik had even niet aan geld gedacht... Ik moest 40 euro betalen (de prijs is dus verdubbeld) en had geen cent op zak... Maarrrrrrr, gelukkig wel nog shillings zo'n 8000, dus dat was genoeg (40 euro is onveer 5000ksh (Kenian Shilling)).
De bagage lag overal over de vloer en op de band; dat was een foto waard geweest!!!! Dus overal zoeken .... maar gelukkig heb ik al mijn bagage gevonden! Nou, nu kan er niets meer fout gaan, toch? Mijn hart begon aardig te kloppen.... Je gaat de deur door en daar staan wel 100 man allemaal met bordjes, allemaal zwart.... Ik weet het niet hoor.... Ik loop maar heel rustig langs iedereen, maar zag ze niet.. "Yvette!!!" Dat was Joe. Hij omhelsde me stevig en zei dat Wilson met John ergens daarachter was. Ik zei dat ik eerst even geld ging pinnen. En daar kwam Wilson aan met John... Wat voelde ik me ongemakkelijk, verlegen... jajaja, je gelooft het misschien niet, maar ik kan me echt zo voelen! Ik wist niet welke houding ik me moest geven... Geld pinnen en ik zag net dat Joe zijn hand op het hart van Wilson legde toen ik naar ze toeliep... Pffff, ik voel het nu zelfs weer! hahahaha. Wilson die omhelsde me en ik wist niet wat ik doen moest.... Een kus geven of niet? Ik durfde niet....hihihihi, klein verlegen meisje... Na in elk geval een innige omhelzing liepen we weg en pakte Wilson waar iedereen bij was mijn hand. In de auto ingestapt trok hij mij meteen naar me toe waarbij ik dacht: "Van wie heeft hij dit geleerd?" Maar wel leuk!

Rond 23.30u waren we in Thika en zijn we nog wat gaan eten in een kroeg met dansvloer. Joe ging helemaal los en ik dacht: "Hallo, ik heb een paar heftige dagen achter de rug, een bed zou niet verkeerd zijn!" Ik bestelde friet met bijna een kilo vlees (zo gaat dat hier) voor ons vieren en we zijn rond 1.00u naar huis gegaan. Naar mijn huisje.... We waren daar rond 1.30u. Best een leuk huisje! Ik had het zelf dus nog niet gezien, maar ik vind het een leuk plekje. Het is direct naast de lagere school en de voordeur zit in de binnenplaats. Deze binnenplaats is ook weer afgesloten en de ramen zijn ook niet aan de "straatkant", maar allemaal aan de binnenplaats. De deur is van metaal, dus inderdaad het voelt in elk geval heel veilig. Joe en Wilson hadden alvast een bed gekocht met matras en kussens en een soort van gordijnen. Zeg maar lappen stof met allerlei soorten figuren en kleuren... hahaha.
Er waren ook twee fittingen, waarvoor ik van die rijstpapieren lampenkappen had meegenomen. Dat soort gezellig licht kennen ze hier namelijk niet echt. Alles gaat hier om het praktische. Licht is licht. Maar ik als westerling wil het weer gezellig maken. Ik had ook nog kerstlichtjes meegenomen, dus het begint sfeer te krijgen. Ook Wilson vond het helemaal leuk. De badkamer is klein, maar prima. Een wc zonder wc-bril dus dat wil ik nog kopen en verder mokken, borden en bestek. Maar dat wilde ik de volgende dag natuurlijk pas kopen. Verder hebben ze een scheidingslijn aangebracht met daaroverheen gordijnen a la Keniaanse stijl om het bed af te scheiden van de rest van de kamer. En... een echt keuken, met keukenkastjes!! Dat had ik niet verwacht. Ik moet wel nog een stoof kopen om op te kunnen koken. Maar dat komt allemaal goed en is natuurlijk leuk om te doen!!

Eindelijk naar bed... Ons bed.. hihihih Het was inmiddels tegen 3 uur 's nachts... Pas nu kon ik me weer helemaal ontspannen en genieten van het feit dat ik er weer was!!!

De rest van de week is in een reisverslag samen te vatten, maar dat doe ik denk ik pas morgen! Ook komen dan de eerste foto's!

Ik ga nu de vergadering in om mijn rapport uit te brengen van het bezoeken van de verzorgers van kinderen waar dit weeshuis verantwoordelijk voor is.

Ik zou zeggen, voor jullie: prettig weekend en...

Tuonane!!
Yvette X