12. Kerkbezoek, rugpijn, aanslag, nieuwe sokken

21 september 2013

In Nederland breekt de herfst vandaag aan, iets wat hier in Kenia niet te merken is. Oeh! Wat heb ik heerlijk geslapen. Supergoed en volgens mij heeeeeeeeeeeeeeeel vast! Auwauwauw, wat heb ik een rugpijn!!!

Ik hoopte erop dat het beter zou worden gedurende de dag, maar integendeel. Ik kon bijna niet lachen, zo'n pijn deed het! Ik weet niet hoe ik die nacht heb gelegen, maar ik stel me zo voor met mijn arm achter mijn rug in een draai om mijn tenen te pakken ofzo. Weet ik veel. In elk geval, in een niet-natuurlijke houding en dan gewoon 7 uur of langer! Zoiets moet het geweest zijn!
Vandaag had Shawn zijn kerkgenootschap uitgenodigd. Zij komen vaker om te helpen met koken en iets leuks voor de kinderen te doen en vaak nemen ze ook zakken rijst of meel mee. Ze kwamen dit keer met zo'n 15 man en dan is er een hele ceremonie. De kinderen zongen hun liedjes die ze van Nick geleerd hadden en wat andere liedjes. Daarna begonnen allerlei preken met daar tussendoor ook weer liedjes... Dat duurde mij wel een beetje lang... Ik had veel plannen nog in mijn hoofd die ik wilde doen vandaag, maar buiten dat... ik was het na anderhalf uur wel een beetje zat. Het was een beetje lastig moment om 'm er tussenuit te peren, zeg maar, maar Shawn weet hoe ik erover denk en ik zat mezelf alleen maar op te vreten. Na de moed bij elkaar verzameld te hebben, ben ik naar buiten gegaan waar Wilson allang in z'n uppie aan het werken was en zich uberhaupt niet aantrekt wat anderen van hem denken. Hij doet altijd wat hij denkt dat goed voor hem is of waar hij zin in heeft zonder dat hij iemand daarmee kwetst. Ik vind dat een hele mooie eigenschap van hem! Daar wil ik wel wat meer van hebben, in plaats van altjid maar te denken wat anderen mogelijk van je zouden denken...

Na ongeveer 3 uur was het hele kerkgebeuren afgelopen en deed iedereen weer z'n ding. Ik had vanwege mijn ongelooflijke rugpijn geen zin om met iemand te kletsen, al deed ik mijn uiterste best. Ik heb wat oefeningen gedaan, maar het hielp niet. Ik heb met Nick nog wat boodschappen gedaan in de plaatselijke supermarkt en kreeg daarna nog van Nick op zijn slaapkamer een massage. Nou, ik dacht echt dat ik dood ging. Zo pijnlijk!!! Dat is echt niet goed!
Later die middag kreeg Nick een telefoontje van zijn vader waar ik niets van begreep. "Als Yvette zegt dat we naar Nairobi gaan, gaan we naar Nairobi, pap!" Wat is er aan de hand? Nick legde op en zei dat er een of andere aanslag geweest was in Nairobi. Ik vroeg Shawn ernaar en jawel, de Al Shabaab had weer van zich laten horen door een groot, luxe, duur winkelcentrum binnen te dringen, mensen neer te schieten en te gijzelen. Ik stuurde Fred, de broer van Wilson, een smsje om te vragen of het veilig was in Nairobi nu, want morgen zouden we naar de Masai Market in Nairobi gaan. Hij zei dat het toch beter was om niet te komen. Dat was wel een tegenvallertje, want we hadden dit echt gepland. We hadden nog maar één weekend en dan vlogen we weer naar huis...
Nou, ja het was niet anders en het moest volgend weekend gewoon lukken.

We hebben heerlijk gegeten, chapati's enzo en verder niets bijzonders gedaan. De kerkclub is rond een uur of 17.30u naar huis gegaan.
Wij hebben met de kinderen nog de film "Holland de Movie" gekeken. De film was helaas niet heel erg ingezoomd op het Nederlandse leven, maar meer op hoe Nederland eruit ziet van bovenaf en wat de belangrijkste bronnen van inkomsten zijn. Maar ze hebben in elk geval een beetje een idee.

Wilson en ik zijn om 21.45 uur naar huis gegaan waar Wilson nog een aardige massagepoging heeft gedaan. Hopelijk helpt het echt!

22 september
Nou, nou, nou, nou, ik werd wakker alsof ik een grote blauwe plek op mijn rug had. Pijn draaiierig, hoofdpijn!!!
Ik heb rustig aan gedaan en was pas om 11.30u in Kiota. Wilson was al weg, want hij begint rond 9.00u met werken in Kiota. Het was vandaag erg warm. Ik denk zo rond de 30graden Celsius. Ik had mijn Keniaanse topje aangetrokken en ging op een stoel buiten zitten met schrift en pen om over het een en ander na te denken aangaande Kiota.
De kinderen waren met Shawn en Nick en de 2 andere vrijwilligers op het veld aan het voetballen, dus ik had echt lekker rust!
Rond 13.30u kwamen ze allemaal terug en gelijk even wat gaan eten. Nick had zich eerst even lekker gedouched, want daar blijf je niet lekker fris van in zo'n warm zonnig weer voetballen!
Na het eten zijn de kinderen de film "Shrek2" gaan kijken die ik had meegenomen. Altijd leuk die film!
In de tussentijd heb ik wat liedjes geschreven op A3tjes en op de muur gehangen, zodat ik ze de kinderen kon leren. Muziek in huis is altijd leuk, zingen en dansen! En dan met Nick zijn gitaar erbij maakt het helemaal compleet!
Vandaag was ook gewoon een dagje in Kiota, rustig aan, maar met een goed gevoel. En zo kon mijn rug ook weer een beetje bijkomen!

23 september
Zo, nu was ik weer erg moe bij het opstaan! Met mijn rug ging het stukken beter. Ik voelde nog wel wat als een blauwe plek, maar verder kon ik me weer normaal bewegen. Maar nu was ik dus weer erg moe... Wilson is helemaal gek op de 10-urige DVD van Shaka Zulu en kijkt deze altijd wel een uurtje voor het slapen gaan in bed. Man, best een heftige serie en dat terwijl ik die zo graag vroeger als kind wilde zien! Yukkie, daar gebeuren toch aardige brute dingen in!!! Maar ik ben in elk geval blij dat Wilson het helemaal geweldig vindt om te zien. Hij kan het goed volgen allemaal en ik word er bijna bang van wat ik allemaal zie! hahahaha.

Het was vandaag Wilson's vrije dag, dus we zijn samen naar Kiota gegaan. Daar heb ik wat gewerkt voor mezelf en om 10.00u hadden Shawn en ik met de twee nieuwe vrijwilligers afgesproken om hun plannen door te spreken. Dit ging allemaal even heel snel en het leek erop dat ze teveel wilden waardoor we probeerden de rem erop te zetten. Dit heeft wel voor een uitdaging gezorgd! Het is altijd van groot belang dat vrijwilligers hun ideeën goed afstemmen met de behoefte van de cultuur daar...

In de middag ben ik met de twee vrijwilligers Thika Town in gegaan om hun een beetje de weg te wijzen. Ikzelf had mijn eigen plannen en we zijn verder ieder onze eigen weg gegaan.
Nick is ook Thika Town in gegaan en met hem had ik later afgesproken. Hij pakt meestal een pikipiki of tuktuk om van de ene plek naar de andere te gaan. Is wel lachen! Wat een luxe eigenlijk! Hier in Nederland lukt je dat niet om bijvoorbeeld van de V&D naar een andere plek te gaan door bij iemand achterop de motor te gaan zitten! hahahahah Zou best handig zijn! En leuk!
Ik sprak met Nick af voor het nieuwe Nakumatt, een nog luxere supermarkt in Thika. We hebben hier wat drinken en grote koeken gekocht om wat te eten. We hebben het opgegeten op stoeltjes bij de kassa en zijn daarna op zoek gegaan naar een sokkenverkoper waar Shawn mij het telefoonnummer van had gegeven. Oh, oh, oh, oh, wat een gedoe was dat! We hebben zeker anderhalf uur erover gedaan om elkaar te vinden! Van de grote markt, naar het Rode Kruis, terug naar de markt van de ene ingang naar de andere, toch weer fout, blijf daar maar staan, ik kom er zo aan, niemand te zien, over en weer bellen, bellen, bellen, uiteindelijk was duidelijk dat we elkaar de hele tijd verkeerd hadden begrepen en kwamen we uit bij een ander marktje waar ik nog nooit was geweest. Hier had hij een eigen sokkenwinkeltje met naaiatelier en kocht ik zo'n 20 paar uniformsokken van betere kwaliteit voor de kinderen. Z'n buurvrouw verkocht hele leuke trommels voor werkelijk waar bijna niets. Ik wilde er graag eentje hebben, maar dat doe ik dan de volgende keer. Ik heb nog wat foto's gemaakt van wat kinderen daar en een overzicht van dat marktje.
Na het inkopen van de sokken van deze gezellige man, zijn Nick en ik nog een rondje gaan maken op deze markt. We kwamen bij een kippenverkooploods aan met tig kippen, een grote groentenhal en kookbananen waarvan Nick een trosje op mocht tillen....

Hierna zijn we nog even naar Tusky's gegaan om wat boodschappen te doen en toen met Boni terug naar Kiota waar we om 16.00 waren. We hebben gewoon meegedraaid met de dagelijkse gang van zaken. Loise heeft zich nog lekker met mijn haren bezig gehouden waar een mooie coupe uit voort is gekomen....:-) en de meiden hebben hun uiterste best gedaan om zich aan de nieuwe regel te houden: kleding opruimen!! Het zag er netjes uit! Ze krijgen weer allemaal een ster erbij! (Nieuw systeem om op een leuke competatieve manier hun eigen verantwoordelijkheid aan te leren)

Tot het volgende verslag weer! (Ik moet opschieten, want over een paar weken ga ik weer!)

Tutaonana!