Reisverslag 3: Stortregen (kort verhaal!)

Hoi Nederland, hier Kenia!

Woensdagmiddag heb ik nog in de Town 12 kunstoffen bekers gekocht, 3 doosjes kleurpotloden, 3 gummen,4 slijpers en 3 messen. Buiten die messen zijn deze spulletjes voor het klasje. Dus weer een goede daad gedaan. Toen ik naar huis ging, begon het te regenen. Ik ging snel naar de matatu die toen we wegreden propvol zat: 21 mensen... (in een busje dus, he...) Het begon al gauw te stortregenen, waardoor je geen hand voor ogen zag. Niet grappig... Maarrrrrrrrrr, de ruitenwissers werkten ook niet! Nog minder grappig!!! Je kan net langs elkaar heen rijden en zo zag ik vrachtwagens op ons afkomen en bussen. Rakelings! Ik dacht alleen maar: "Let me out, let me out!!" Maar ik hield me stil. Na een kwartiertje stopte de bestuurder om nog 2 jongens binnen te laten. Nou, ja 'binnen laten'... half buiten, half binnen. Het deurtje ging niet meer dicht en ze hingen over de benen en borst van de man naast mij. Allemaal net zo makkelijk! Ik zag op een gegeven moment niets meer en hoopte maar 1 ding: "Laat me hier heelhuids uitkomen!" De truc is nog om op het juiste moment te zeggen dat je eruit wil. En dat is dus gelukt. Meteen bij het onverharde pad riching het weeshuis staan de brommers alweer klaar. Ik stapte er maar bij eentje achterop, maar ik vond het doodeng! Het is modderig en er zijn veel kuilen. Hij gleed ook bijna een keertje uit. Toen we bij het weggetje kwamen van het weeshuis, zei ik dat het zo wel goed was en dat ik de rest wel zou lopen. Maar daar trekt hij zich niets van aan. Op een of andere manier wil hij je niet teleurstellen. Op dat weggetje stikt het van de keien. Hij gleed weer uit, maar wist de brommer onder controle te houden. De motor viel uit en ik zei nogmaals dat ik de rest wel zou lopen.... Niet dus.... Pfff, wat was ik blij toen ik bij de poort stond! Ik ging naar binnen en daar zaten de kinderen aan tafel met een olielamp. De electriciteit was net uitgevallen door de regen! Eigenlijk best wel knus. Ik had er nog een lamp bijgezet en vond het echt wel gezellig. Toch veel knusser dan met die felle TL-buizen? Ik heb wat meegegeten, maar ik vond het niet zo geslaagd: droge mais, bonen en aardappelen. Gelukkig had ik al wat gegeten in Town.
Om 20.00u was het stil in het weeshuis. Iedereen lag op bed. En ik ook om 20.15u! Regen en geen electriciteit? Dan maar slapen! Na nog wat geschreven te hebben (ja, inderdaad ik hou ook nog een dagboek bij, wat Kiswahili geleerd te hebben en wat in de Lonely Planet gelezen te hebben, ben ik heerlijk in slaap gevallen!

Baadaye!
Groetjes, Yvette